Je kunt op elke foto klikken, je krijgt dan een vergroting van die foto.
NB: Alle foto's ©ARNW-2009
Van 25 mei t/m 8 juni hebben we gefietst op deze Griekse eilanden. Geboekt bij Cycletours, in samenwerking met Hellenic Cycling van Guido van Meeteren, die de huurfietsen verzorgde. De bagage werd van hotel naar hotel vervoerd.
We begonnen onze vakantie in Mousata (zuidwestkust van Kefalonia), hier kregen we ook de fietsen. Prima hybride fietsen, Gazelle Medeo, voldoende versnellingen en perfecte remmen.
 |
 |
Ons hotel in Mousata
Uitzicht vanuit ons hotel
26 mei 2009. De eerste fietstocht ging vanuit Mousata door allerlei dorpjes en naar de ruïnes van het fort van Agios Georgios. Het was maar 32,4 km, maar door alle hellingen voelde het als veel meer.
Even uitrusten onderweg
De klokkentoren van een kerk met op de achtergrond op de heuveltop de ruïnes van het fort Agios Georgios.
Vanaf het fort zie je prachtig de hoofdstad Argostoli liggen, aan de gelijknamige baai
Op 27 mei fietsten we via een mooie omweg naar ons volgende hotel, in Argostoli.
Deur van het kerkje in Spartia.
Hier aten we een lekker ijsje, even uitpuffen op een bankje.
Het klooster van Agios Gerasimos, zoals de meeste gebouwen op Kefalonia herbouwd na de zware aardbeving van 1953.
Echt oude gebouwen vind je hier daardoor vrijwel nergens.
Het is voorjaar, dus er waren veel bloemen. En omdat we fietsen, kunnen we heel gemakkelijk bij elk bloemetje stoppen (nou ja, niet helemaal natuurlijk, want anders komen we nergens....).
De volgende fietstocht ging helemaal de Golf van Argostoli rond, een prachtige fietstocht met steeds uitzicht op het water.
Picknick-plekje
Behalve bloemen, hebben we ook erg veel mooie insecten gezien. Er zitten veel verschillende soorten sprinkhanen, groen, bruin, groot, klein. En helaas natuurlijk ook muggen, dat is weer wat minder.
Deze gele toortsen zaten vol met grote glanzende groen kevers.
Sprinkhaan op de weg.
29 mei 2009. Tocht over het schiereiland Paliki, ten westen van Argostoli, waarvoor we eerst met de boot naar Lixouri moesten overvaren. We fietsten de bergkam van het schiereiland over, naar de westkust. Tijdens een prachtige afdaling genoten we van de schitterende kust. Helaas moesten we daarna weer omhoog, en daar zaten een paar pittige hellingen tussen. We moesten zelfs een paar keer lopen. Maar het was wel volop genieten die dag.
Zo mooi ligt het klooster van Moni Kipouri.
Er woont hier nog maar één monnik en je kon niet naar binnen.
Een van de vele dorpjes
Ook hier weer prachtige bloemen.
Het is hier overal heel rustig, er is heel weinig verkeer. De geiten hebben dat ook in de gaten en lopen of liggen soms rustig op de weg. We hebben heel wat geiten gezien.
Ze staan je nieuwsgierig aan te kijken.
Huppelend de weg over
Echte klimgeiten
Van Argostoli naar Agia Efimia (30 mei 2009). Eerst fietsten we langs de Golf van Argostoli naar het noorden, daarna was het flink klimmen en staken we Kefolonia over naar de oostkust waar Agia Efimia ligt. Daar was ons volgende hotel. Na aankomst was er nog tijd om wat te snorkelen. Veel visjes gezien.
Argostoli gezien vanaf de dam
Arnold tussen de oleanders
Azuurblauwe zee, uitzicht op Zola
Bij veel huizen zagen we prachtige bloeiende bougainvilleas in allerlei kleuren, zoals ook hier in Agia Efimia.
Vissersbootje in de haven van Agia Efimia
Van Agia Efimia naar Fiskardo en terug (31 mei 2009). Dit was wel zo ongeveer de mooiste tocht die we gemaakt hebben. Prachtige kusten met een knalblauwe zee. Het was wel vermoeiend, 70 km en drie keer van zeeniveau naar 300 - 400m klimmen, en dat in de brandende zon! Dit was de lichte variant, voor de zware variant hadden we nog eens 400m moeten klimmen, dan ga je langs de oostkust terug.
Myrtos Beach (volgens de Grieken het mooiste strand van de wereld)
Eenzame fietser
Gezicht op Assos. Hier zijn we naar beneden gefietst, een geweldige afdaling over een brede, goed geasfalteerde weg met diverse haarspeldbochten.
Het enige wat de pret drukte was het vooruitzicht dat we dezelfde weg ook weer terug moesten......
Assos. Lekker op een terrasje gezeten. Espresso met een glas water en een schaaltje koekjes om alvast moed te verzamelen voor de terugweg.
Assos is een leuk plaatsje met veel pastelkleurige huizen.
Van Assos weer terug naar boven: 1 uur voor 4 km (en 350 m stijgen)!
Heel veel zweetdruppeltjes, heel veel water drinken en ook stiekem wel een beetje trots op onszelf.
Fiskardo, weer terug op zeeniveau.
Na Fiskardo moesten we weer omhoog klimmen, de derde keer dus!.
Bij deze bloemenpracht hebben we zitten uitpuffen, onder het genot van een heerlijke sappige Griekse sinaasappel. Waarom kun je die niet in Nederland kopen?
Naar Ithaka (1 juni 2009). We moesten vroeg opstaan, om 6.30 uur al. Want we moesten nog 9 km fietsen naar Sami, waar om 8.30 uur de boot naar Ithaka vertrok. Het is een vrij grote boot naar zo'n klein eilandje, maar Ithaka is een tussenstop op weg naar Astakos op het vasteland. In Piso Aetos aangekomen moesten we meteen 100m klimmen en weer afdalen om in de hoofdstad Vahti te komen. We hadden het klimwerk van gisteren nog in onze benen zitten, zodat we besloten om het rustig aan te doen en alleen in Vahti wat rond te kijken. Het was ook niet zulk geweldig weer, het spetterde af en toe. En voor de aanbevolen route naar het noorden was veel te weinig tijd. Eigenlijk zou je hier minstens één nacht in een hotel moeten zitten, maar wij moesten 's middags al weer met de boot terug.
De boot naar Ithaka (Sami op de achtergrond)
De steiger van Piso Aetos, veel te klein!
Gezicht op Vahti, de hoofdstad van Ithaka, mooi gelegen aan een fjord
2 juni 2009: van Agia Efimia via Poros naar Zakynthos. Om daar te komen, moet je een pas over bij het plaatsje Digaleto, ruim 500m hoog. Dat was dus weer een flinke klim. In Poros namen we de ferry naar Killini op het vasteland, en vandaar met een andere ferry naar Zakynthos. Er is geen betrouwbare directe verbinding tussen Kefalonia en Zakynthos.
Uit dát dal zijn we gekomen, een klim van ruim 500m over 6 km. Het was bewolkt en daardoor gelukkig niet zo heet.
Een bron, bijna op het hoogste punt van de klim. Tijd voor opfrissen en sinaasappels
Fietsen in de ferry van Poros naar Killini
De zon komt nét nog door de wolken
3 - 5 juni 2009: Zakynthos. De eerste dag op Zakynthos maakten we een tocht langs de hellingdorpen. Een licht heuvelig gebied, maar ondanks dat zaten er toch weer een aantal gemene klimmetjes in. Het is een gebied met veel dorpjes, smalle weggetjes en heel veel olijfbomen. Je kunt er heerlijk ronddwalen.
Olijfbomen kunnen heel oud worden en krijgen dan een prachtige grillige stam.
Citroenbomen zagen we ook.
Scharrelkip in de olijfboomgaard.
Het mooie, oude klokketorentje van Pigadakia. De kerk zelf heeft de aardbeving van 1953 niet overleefd.
In het nieuwe kerkje zit boven de deur een stuk steen gemetseld uit de oude kerk.
In het kerkje zijn nog veel mooie dingen te vinden uit het interieur van de oude kerk.
Een schat van een huisje
Smalle weggetjes met reuzenbomen
4 juni 2009. Vandaag zijn we naar de krijtrotsen van Keri gefietst, in het zuidwesten van Zakynthos. Een pittige tocht, maar de moeite werd ruimschoots beloond.
Geweldig, die combinatie van witte rotsen en azuurblauwe zee.
Met uitzicht op deze rotsen hebben we zitten picknicken. Kun je je een mooier "terrasje" voorstellen?
Klokkentorentje onderweg
Pauze in de schaduw van sinaasappelbomen op het kerkplein van Macherado
5 juni 2009. Nog één fietstochtje op Zakynthos en dan weer met de ferry terug naar Kefalonia.
Het strand van Gerakas, de zuidoostpunt van het eiland Zakynthos.
's Nachts is dit strand van de schildpadden, om eieren te leggen. Overdag mogen de mensen op het harde zand tot 5 m van de waterlijn zitten.
In het mulle zand mag je niet graven, want daar liggen eieren begraven.
Uitzicht op Zakynthos stad.
6 juni 2009. We zijn weer op Kefalonia, in Poros. We hebben hier één nacht geslapen. Deze dag fietsten we weer terug naar ons beginpunt, Mousata.
Privé-strandje even voorbij Poros waar we heerlijk gesnorkeld hebben. Er zaten hier niet zoveel visjes, maar er waren wel heel veel mooie waterplanten.
En het water was natuurlijk weer glashelder.
Die snorkels in de fietstas waren wel lastig, ze staken steeds hun kop boven de tas uit.
Strand van Skala (zuidpunt van Kefolonia). Elk parasolverhuurder heeft hier zijn eigen kleur.
7 juni. Alweer de laatste dag. 's Morgens op de fiets naar het strandje vlakbij Mousata en daar weer heerlijk gesnorkeld. Er zaten hier erg veel visjes, ook grote. Naar het hotel was weer een hele klim en het was erg heet vandaag. Daarom besloten we de rest van de dag luierend door te brengen.
Zo ziet de kust bij Mousata er uit.
homepage www.crondor.net