Fietsvakantie 2010 van Erica en Arnold
De Pacific Coast Bicycle Route
Geef voordat je verder leest F5 (refresh / vernieuwen), want je browser weet niet altijd dat er een verandering heeft plaatsgevonden (een caching probleem).
De meest recente dingen staan op deze pagina (index.php), oudere stukken zijn op onderstaande pagina's te zien.
INHOUDSOPGAVE:
Laatste wijziging aan deze pagina: 31-05-2020 11:28
maandag 7 juni: Salinas - San Simeon
Het was een heerlijke dag vandaag. Na een beetje ochtendmist was het prachtig weer, een graad of 18. We zijn Highway 1 verder in zuidelijke richting afgezakt en hebben op verschillende plaatsen een mooie korte wandeling gemaakt. Highway 1 slingerde steeds hoog boven de kust langs, uitgehakt in de steile helling. Als we dit hadden gefietst was het bepaald niet makkelijk geweest, er zaten grote hoogteverschillen op dit traject. Maar wel eindelijk een stevige noordenwind.
En als verrassing helemaal aan het eind van de middag een kolonie zee-olifanten op een strandje. Prachtig om te zien, vooral als twee jonge mannetjes met grommende snuiten elkaar probeerden weg te jagen. De rest van de groep lag hoofdzakelijk te slapen, alle logge lijven tegen of over elkaar.
Overnacht in San Simeon.
Bloementuin in Point Lobos State Reserve
Dit hert bleef een hele tijd staan, we konden in alle rust een foto nemen
De kust in Point Lobos State Reserve
Een van de bruggen waar we over heen zijn gereden.
Nog wat redwoods, Big Sur State Park
Prachtig baaitje en een waterval die op het strand uitkomt
McWay Canyon
Hier zie je hoe fraai de weg langs de kust loopt
Geweldige branding
Een hele groep zee-olifanten lag op het strand te slapen
Twee bekvechtende jonge mannetjes, oefenen voor als ze groot zijn
De route met de foto's van 7 juni
of plak http://www.crondor.net/usa/salinas-san_simeon.kml in het zoekveld van maps.google.com
dinsdag 8 juni: San Simeon - Yosemite
Vandaag zijn we echt aan de terugreis begonnen. Rustig aan, via een heel mooie route. Boodschappen gedaan in Templeton, waar we toevallig terecht kwamen en dat een leuk plaatsje bleek te zijn. Daarna door een dor uitziende gele vlakte met hier en daar koeien, die volgens ons niets te vreten hadden. Verderop zagen we een aquaduct en reden we langs een aantal irrigatiekanalen. Hier waren grote velden met kleine appelboompjes en wijngaarden. Na Fresno ging de weg snel omhoog en kwamen we in het bos terecht. We waren inmiddels vlakbij het Yosemite National Park, waar we aan het eind van de middag een heerlijke wandeling gemaakt hebben langs een heleboel prachtige Giant Sequoia's. Wat zijn dat kolossale bomen! We zijn hier in 1979 (lang geleden he?) ook geweest en hebben er toen ook zo van genoten.
Het was zonnig en zo'n 24°C, heerlijk weer dus. We zitten nu in Oakhurst, iets ten zuiden van Yosemite.
387 km gereden.
Winkeltje in Templeton
Giant Sequoia
Ze zijn echt heel hoog
Deze boom heet Grizzly Giant en is ca. 1800 jaar oud
Dikke stammen
Dit zijn "Snow Plants" die hun water en voedingsstoffen krijgen van schimmels,
die aan de boomwortels zitten.
De route met de foto's van 8 juni
of plak http://www.crondor.net/usa/san_simeon-yosemite.kml in het zoekveld van maps.google.com
woensdag 9 juni: Oakhurst - Yosemite - Williams
Vanmorgen zaten we om 7:10 uur buiten aan het ontbijt, in een t-shirtje! Vroeg vertrokken naar het Yosemite National Park (maar veel Amerikanen zijn dan allang onderweg), eerst naar Glacier Point. We wisten nog uit 1979 hoe mooi we het daar vonden maar het was nog veel mooier dan in onze herinnering. Echt een overweldigend uitzicht heb je daar. Daarna naar Yosemite Valley. Wat was het daar ontzettend druk! Het was bijna file rijden en diverse parkeerplaatsen waren helemaal vol, en dan is het pas begin juni! Het lijkt of dit nationale park aan zijn eigen succes ten onder gaat. Gezien de drukte en het oponthoud door de vele wegwerkzaamheden besloten we geen wandeling meer te maken.
Via een mooie route door de Sierra Neveda naar Sacramento aan de Interstate-5 gereden en vanaf daar nog wat kilometers gemaakt. Overnacht in Williams, een nogal armoedig stadje met veel Mexicanen. 510 km afgelegd.
Uitzicht vanaf Glacier Point: Half Dome en Yosemite Valley
Half Dome met Vernal Fall en Nevada Fall
In Yosemite Valley: hoe mooi het was en hoe druk
Upper Yosemite Fall
Prachtige rotsmassieven
Picknicken met mooi weer, nog steeds in Yosemite Valley
De route met de foto's van 9 juni
of plak http://www.crondor.net/usa/yosemite-williams.kml in het zoekveld van maps.google.com
donderdag 10 juni: Williams - Lava Beds - Klamath Falls
Vandaag begonnen met kilometers vreten op de Interstate-5, want we moeten nog een flink stuk naar het noorden. Omdat we niet alleen maar willen rijden zoeken we elke dag iets leuks uit om te bekijken. We hadden eigenlijk naar het Lassen Volcanic National Park gewild, maar dat ligt zo hoog dat het nog vanwege de sneeuw gesloten is.
Nu zijn we bij Weed van de I-5 afgegaan en naar het Lava Beds National Monument gereden. Daar heb je allerlei lava-tunnelgrotten. Die zijn ontstaan uit dikke gloeiende lavastromen. De buitenkant van zo'n stroom koel het eerst af en vormt een dikke korst, die zo goed isoleert dat de binnenkant heet en vloeibaar blijft. Daar stroomt de lava door totdat de eruptie gestopt is en er een holle buis overblijft. Als van zo'n holle buis ergens een deel instort, ontstaat een opening waardoor je de tunnelgrot inkunt. We zijn in drie grotten geweest. De derde was heel groot, daar moet een enorme stroom lava zijn geweest, heel indrukwekkend.
Daarna naar Klamath Falls gereden om een motel te zoeken. Het was weer een lange dag geworden, we kwamen hier om 6:15 uur aan.
519 km gereden.
Spreekt voor zich zelf
Erica komt uit een van de grotten
Vulkaantje
Zo groot was de laatste tunnelgrot
Landschap van Lava Beds
De route met de foto's van 10 juni
of plak http://www.crondor.net/usa/williams-klamath_falls.kml in het zoekveld van maps.google.com
vrijdag 11 juni: Klamath Falls - Crater Lake - Woodburn
Crater Lake National Park!!! Hier waren we in september 2007 met de camper geweest. Zie ook www.crondor.net/usanw/index7.html We vonden het toen overweldigend mooi en vroegen ons af hoe het er met sneeuw uit zou zien. Nou, na vandaag weten we dat: geweldig!!! Er lag behoorlijk veel (verse) sneeuw, ook op de bomen. Gisteren was het park wegens sneeuwval grotendeels gesloten. Vandaag was het prachtig weer met een stralend blauwe lucht en was de west-rim open. Meestal is in juli pas alle sneeuw opgeruimd en is het hele park geopend. Het ligt dan ook op 2200m.
Na Crater Lake nog een stuk door een mooi groen heuvellandschap gereden. Zo'n 100 km ten zuiden van Eugene zijn we de Interstate-5 weer opgegaan voor ons dagelijkse portie kilometers.
Overnacht in Woodburn, ca. 30 km ten noorden van Salem, en zo'n 495 km gereden.
Het bord bij de (zuid-)ingang hebben we gemist, dus dan maar bij de uitgang in het noorden.
Crater Lake met Wizard Island
Hier en daar lag een aardig pak sneeuw
De sneeuw van gisteren is aan het smelten
Een laatste blik op Crater Lake
De route met de foto's van 11 juni
of plak http://www.crondor.net/usa/klamath_falls-woodburn.kml in het zoekveld van maps.google.com
zaterdag 12 juni: Woodburn, OR - Columbia River Gorge - Woodland, WA
Watervallendag! In noordelijke richting zijn we vandaag heel weinig opgeschoten, maar we hebben een mooie tocht gemaakt door de Columbia River Gorge. De enorme watermassa van de rivier heeft een breed, diep dal uitgesleten. De zijriviertjes hebben dat veel minder gedaan en monden daardoor via mooie watervallen in het dal uit. Je vindt hier dan ook de grootste concentratie watervallen van Noord Amerika. Een paar daarvan hebben we vandaag gezien. Soms vanaf een parkeerplaats en soms na een korte wandeling. De Columbia River vormt de grens tussen Oregon en Washington. Aan de zuidkant zijn de meeste watervallen, die kant is steiler. We zijn aan de noordkant (Washington dus) teruggereden.
De dag eindigde zoals die begon, met een stuk Interstate-5. Het was de hele dag heerlijk weer, en in de koelte van het bos en de watervallen aangenaam van temperatuur. In Woodland, WA, iets ten noorden van Portland, waar we we om 17:30 uur aankwamen, was het een flink stuk warmer (25-30 °C). Maar onze motelkamer is gelukkig lekker koel.
240 km gereden.
Een van de uitzichtpunten.
Zo zagen we de Columbia River vanaf het uitzichtpunt van de vorige foto
Latourell Falls
Het onderste deel van de Multnomah Falls
Horse Tail Falls
Pony Tail Falls, waar je achter langs kan lopen
Uitzicht vanaf de achterkant van de Pony Tail Falls
De route met de foto's van 12 juni
of plak http://www.crondor.net/usa/woodburn-woodland.kml in het zoekveld van maps.google.com
zondag 13 juni: Woodland, WA - Mount St. Helens - Chehalis
Opnieuw zijn we in noordelijke richting weinig verder gekomen, maar we hebben wel een geweldige dag gehad. We zijn in het Mount St. Helens National Volcanic Monument geweest. De zware uitbarsting van Mount St. Helens is alweer 30 jaar geleden, op 18 mei 1980.
Het was vandaag prachtig weer, 's morgens zagen we de berg wit besneeuwd afsteken tegen een strak blauwe lucht. Later kwamen er helaas wat wolkjes bij de top. We waren hier 11 jaar geleden met Michel ook geweest, maar toen was alles in dichte mist gehuld.
Aan het einde van de weg is een observatorium en daar sta je op 9 km van de krater. Je kunt goed zien dat er een heel stuk uit de berg is geblazen. We hebben er een flinke wandeling gemaakt, totdat we Spirit Lake zagen liggen. Het is een bizar landschap van dikke lagen as, waar riviertjes en regen geulen in gemaakt hebben. En her en der rafelige stronken van de bomen die er als luciferhoutjes zijn afgeknapt. We hadden van te voren in het visitor center van alles gezien over het verloop van de uitbarsting. Als je hier dan loopt, heb je een klein beetje een idee over wat er zich heeft afgespeeld. Maar het blijft moeilijk om je zoveel natuurgeweld voor te stellen. Een bijzondere dag.
En we hebben heel erg geboft met het weer. Aan het eind van onze wandeling was van de vulkaan niets meer te zien door de laaghangende bewolking.
We waren pas om 18:15 uur bij een motel in Chehalis, 240 km gereden. Morgen nog een klein stukje rijden, dan zijn we weer terug in Seabeck.
Mount St. Helens op 50 km afstand
Hier zie je de krater zoals die na de uitbarsting is ontstaan
Kale hellingen vol met boomstammen die als luciferhoutjes zijn afgeknapt
Zo'n rafelige stronk blijft er dan over
Dikke aslagen met door water gevormde geulen
Uitzicht op Spirit Lake
Spirit Lake met de enorme as- en moddervlaktei
Op de terugweg van Spirit Lake
Na onze wandeling was dit alles wat we nog zagen van Mount St. Helens.
De route met de foto's van 13 juni
of plak http://www.crondor.net/usa/woodland-chehalis.kml in het zoekveld van maps.google.com
maandag 14 juni: Chehalis - Seabeck
Vanochtend het laatste stuk van de terugreis. "Slechts" 167 km die we lekker op ons gemakje gedaan hebben. Voor Seabeck zagen we een drooggevallen strandje met oesterbedden en daarop maar liefst ruim 50 Bald Eagles. Heel apart om zo veel arenden bij elkaar te zien.
In Seabeck gezellig bijgekletst en de auto helemaal leeggehaald. Er zijn hier in de tuin altijd heel veel vogels. En nu waren er ook diverse kolibries, heel leuk om naar te kijken, vooral als ze binnen een meter afstand van je zijn!
Bald Eagles op een strandje bij Seabeck
De laatste etappe met de auto
of plak http://www.crondor.net/usa/chehalis-seabeck.kml in het zoekveld van maps.google.com
14 juni e.v.: Seabeck en omgeving
Nog een paar foto's gemaakt tijdens wandelingen in Seabeck en rond het huis van Marianne en Martijn.
Hier zijn bevers hier aan het werk geweest
Guillemot Cove
de wandelroute naar Guillemot Cove
of plak http://www.crondor.net/usa/seabeck.kml in het zoekveld van maps.google.com
Nog wat feitjes: we hebben in totaal 1784 km gefietst en 1812 mijl (2915 km) met de huurauto afgelegd.
We hebben geen lekke banden of andere pech gehad.
In 34 verschillende motels overnacht. De gemiddelde motelprijs was USD 77 (€ 64,24). De duurste was de B&B in Elk (USD 186,48). Het goedkoopste motel was in Williams, CA (USD 45,10)
De huurauto, een Toyota RAV4 mini SUV, kostte ons USD 1719 (€1435), voor 10 dagen met onbeperkt aantal kilometers en incl. verzekeringen en drop-off kosten op een andere locatie.
Aantal gemaakte foto's: 963.
De oorspronkelijke fietsroute loopt van Vancouver BC naar San Diego en is beschreven in het boek "Bicycling the Pacific Coast" van Vicky Spring. Onze ervaring leert dat deze route eigenlijk bedoeld is voor kampeerders; het dagelijks vinden van motels op een redelijke fietsafstand was vaak lastig en soms amper mogelijk.
Andere pagina's:
De voorbereidingen, heenreis en verblijf in Seabeck
Washington (11 - 14 mei)
NW Oregon(15 - 18 mei)
ZW Oregon (19 - 23 mei)
Californië deel 1 (24 - 31 mei)
Californië deel 2 (1 -6 juni)
|
